نه بخشمت چو بمن هـــــر چه بــود بد کردی

تو عشق ِ پـــاکِ من از خویش مستـرد کردی

چه دیـــدی از دل پـــــاک و هوای ســاده گیم

که دشمنــی بمن از هـــــر چه میسزد کردی

نبــــود آگهـیـم از فــــــریب و کیــــــد و ریـا

به آنچـــــــــه من نه بُـــدم آشنــــــا بلد کردی

ز جـــــــرم هر گنهی خود چگونــــه توبه کنی

که شـــرک و کفـــــر به یکتــــــایی احد کردی

مکن صغیـــر تو احســـــاس و عشق و امیدم

بس است ظلم و جفا را تو بیش از حد کردی

کبوتـــــــر نفســــم هـــــر طرف زند پر و بال

تو جســـم بی رمقــــــــم گونه ی جسد کردی

به رســــــم عاشقـــــی در مکتب ستـمگریت

بنــــام دوستی هــــــا تاکه شــد حسد کردی

چه دیــدی از من ِ محمـود ای خـــدا ناترس

که رفته تکیــه بهــر پست و بی خرد کردی

------------------------------

احمد محمود امپراطور